یکی از مهم ترین قسمت های هر وسیله نقلیه اعم از سواری ها و وسایل نقلیه سنگین، چراغ های آن می باشد. این چراغ ها با توجه به شدت روشنایی جاده یا شرایط جوی مختلف هر کدام کاربرد منحصر به فردی دارند که در ادامه با این چراغ ها و برخی از اصول استفاده از آن ها آشنا می شویم. با مجله آموزشی Hi زبان همراه باشید.
چراغ توقف یا چراغ ترمز
این چراغ زمانی که پای راست را روی ترمز می فشاریم، روشن می شود. بنابراین یکی از مهم ترین چراغ های خودرو است و به رانندگان پشت سر اعلام می کند که شما توقف کرده اید یا قصد توقف دارید و به این ترتیب احتیاط های لازم را به عمل بیاورند.
چراغ جانبی جلو یا چراغ های کوچک جلو
این چراغ ها که در دو سمت جلوی وسایل نقلیه نصب می شوند، عرض خودرو را از سمت جلو نشان می دهند. رانندگان دیگر می توانند در تاریکی ابعاد خودرو را در نظر گرفته و از برخورد احتمالی با آن جلوگیری کنند.
بنابراین خرابی این چراغ می تواند خطرناک باشد. مخصوصا در شب و خیابان هایی که فاقد روشنایی است، ممکن است باعث دیده نشدن عرض خودرو و ایجاد خطر تصادف شود.
چراغ جانبی عقب یا چراغ های کوچک عقب
این چراغ پشت وسیله نقلیه نصب می شود و عرض وسیله نقلیه را از سمت عقب نشان می دهد. بنابراین مانند چراغ جانبی جلو یک چراغ بسیار مهم محسوب می شود.
چراغ جانبی وسایل نقلیه طویل
وسایل نقلیه سنگین که طول آن ها زیاد است مانند کامیون و تریلی، حدودا در هر سه متر از طول آن ها، چراغ جانبی نصب می شود تا رانندگان دیگر بتوانند طول این این وسایل نقلیه را تشخیص دهند.
این چراغ ها در دو طرف وسیله نقلیه نصب می شوند و معمولا در قسمت جلو از چراغ زرد رنگ و در قسمت عقب از چراغ قرمز رنگ استفاده می شود.
چراغ دنده عقب
همانطور که از اسم آن مشخص است، این چراغ زمانی روشن می شود که در حال رانندگی با دنده عقب هستیم. با روشن شدن این چراغ، رانندگان پشت سر متوجه می شوند که در حال راندن به سمت عقب هستیم و به این ترتیب احتیاط های لازم را به عمل می آورند.
چراغ عبور یا نور پایین
از چراغ عبور که به چراغ نور پایین هم معروف است، برای روشن کردن جلوی وسیله نقلیه در فاصله نزدیک استفاده می شود. بدلیل پایین بودن جهت نور این چراغ، موجب اذیت شدن چشم رانندگانی که از مقابل می آیند نمی شود.
چراغ نور بالا
این چراغ جلوی وسیله نقلیه را تا فاصله دور روشن می کند و برای مشاهده تمامی اشخاص و اشیاء پیرامون مورد استفاده قرار می گیرد.
بر خلاف چراغ نور پایین، بدلیل بالا بودن جهت تابش چراغ نوربالا تا فاصله دورتر، باعث ناراحتی چشم رانندگان مقابل می شود. به همین علت از فاصله حداقل 150 متری و بیشتر با وسیله نقلیه جلویی، مجاز به استفاده از چراغ نوربالا هستیم.
چراغ راهنما
از مهمترین چراغ های خودرو، چراغ راهنما می باشد که در دو سمت جلو و عقب خودرو نصب می شود. با این چراغ به رانندگان دیگر هشدار می دهیم که قصد توقف، شروع حرکت، سبقت یا گردش به سمت راست یا چپ داریم تا احتیاط های لازم را به عمل بیاورند و در صورت لزوم از سرعت خود بکاهند.
چراغ مه
چراغی که در شرایط خاص آب و هوایی مانند مه آلود بودن، باران، برف و گرد و غبار مورد استفاده قرار می گیرد تا بتوانیم دید بهتری از راه یا جاده داشته باشیم.
اصول استفاده از چراغ ها
– اگر چند وسیله نقلیه متصل به هم حرکت می کنند و نیاز است که از چراغ ها استفاده کنیم، روشن کردن چراغ وسایل نقلیه وسط الزامی نیست و تنها کافیست چراغ جلوی وسیله نقلیه جلویی و چراغ عقب وسیله نقلیه آخری را روشن کنیم.
– در صورتی که وسیله نقلیه ای در شانه راه یا جاده، به استثنای آزاد راه ها و بزرگراه ها، توقف کند و وسایل نقلیه از روبرو در راه در حال حرکت هستند، باید چراغ جلوی وسیله نقلیه خاموش شود و برای تشخیص عرض وسیله نقلیه توسط رانندگان دیگر، چراغ های کوچک جانبی روشن شود.
– بدلیل غیر قانونی بودن، استفاده از چراغ های رنگارنگ و چشمک زدن ممنوع است. و تنها با اخذ مجوز لازم از مراجع ذیصلاح می توان از این نوع چراغ ها استفاده کرد.
اصول استفاده از نورپایین و نوربالا
همانطور که بالاتر بیان شد، برای مشاهده تمامی افراد و اشیاء پیرامون از فاصله دور باید از چراغ نوربالا استفاده شود. اما در دو صورت باید از چراغ نورپایین بجای نوربالا استفاده شود که به شرح زیر است:
الف) زمانی که وسایل نقلیه مقابل از فاصله کمتر از 150 متری به ما نزدیک می شوند باید از چراغ نورپایین استفاده کنیم. به دلیل اینکه چراغ نوربالا در فاصله کمتر از 150 متری باعث ایجاد تابش خیره کننده نور به چشم رانندگان مقابل می شود و ممکن است خطر آفرین باشد.
برای جلوگیری از این نور آزاردهنده می توان بر حسب مورد از چراغ های کوچک یا مه شکن هم استفاده کرد.
ب) در مواقعی که خودرویی از فاصله ای نزدیک و پشت وسیله نقلیه دیگر عبور می کند. اما اگر در حال سبقت گرفتن باشد، مانعی ندارد.
اکنون در صورتی که این موارد رعایت نشود و خودرویی با نوربالا در فاصله کمتر از 150 متری از خط مقابل به شما نزدیک می شود و نور آن چشم شما را آزار می دهد:
– ابتدا سرعت خود را کاهش دهید.
– بجای نگاه به روبرو، به سمت راست جاده نگاه کنید.
– زمانی که به سمت راست جاده نگاه می کنید، همزمان با کنار چشم حرکت خودروی مقابل را تحت نظر داشته باشید. در هنگام مواجهه با خطرات رانندگی، چشم موثرترین عضو بدن در تشخیص آن است.
در شب و هنگام سبقت گرفتن از خودروی جلویی، چراغ راهنما را روشن کرده و با تعویض متناوب چراغ نورپایین به نوربالا، به راننده جلویی اطلاع دهید که قصد سبقت گرفتن دارید.
دامنه روشنایی چراغ ها
در شرایط جوی عادی، چراغ کوچک جلو و خطر عقب باید از فاصله 150 متری قابل مشاهده باشد. همچنین چراغ راهنما و ایست نباید نور خیره کننده داشته باشند.
چراغ های بزرگ جلو باید از ویژگی تبدیل متناوب نوربالا به نور پایین برخوردار باشند و دامنه نور آن ها باید به شرح زیر باشد:
– تنظیم نوربالا باید به گونه ای باشد که بتوان اشخاص و اشیاء پیرامون را از فاصله 150 متری مشاهده کرد.
– نور پایین یا چراغ عبور هم باید طوری تنظیم شود که افراد و اشیاء از فاصله 35 متری قابل رویت باشند.
چه تجهیزات روشنایی برای وسایل نقلیه مجاز است؟
1) دو چراغ ویژه مه با نور زرد با ارتفاع استاندارد که در دو طرف جلوی وسیله نقلیه بکار می رود. به همراه این چراغ باید چراغ های بزرگ با نور پایین را هم روشن کرد.
و در تنظیم نور چراغ مه باید سعی شود که در طول 10 متر، از سطح افقی محل نصب چراغ بالاتر نیاید.
2) دو چراغ رانندگی اضافی با نور سفید به عنوان چراغ کمکی با ارتفاع استاندارد. با این چراغ ها می توان در صورت لزوم به طور همزمان از چراغ های بزرگ جلو هم استفاده کرد.
3) دو چراغ کوچک با نور زرد یا سفید روی گلگیر یا در دو سمت سپر. این چراغ ها نباید به گونه ای باشند که موجب خیره کنندگی و آزار چشم دیگر رانندگان شوند.
4) چراغ های کوچک اضافی در جلوی خودرو که به رنگ سفید یا زرد و در عقب وسیله نقلیه به رنگ قرمز هستند. این چراغ ها باید به طور متناوب روشن و خاموش شوند و از فاصله 150 متری قابل رویت باشند.
نکته ایمنی
چراغ های وسایل نقلیه بدلیل اهمیتی که دارند مخصوصا در شب، باید قبل از حرکت یا سفر مورد بازبینی قرار گیرند تا از صحت عملکرد آن ها اطمینان حاصل شود.
چراغ راهنما، چراغ جلو، چراغ دنده عقب، چراغ خطر و سایر چراغ ها را حتما مورد بررسی قرار دهید. اگر شیشه ی این چراغ ها دارای بود، حتما آن ها را تمیز کنید تا شدت روشنایی شان حفظ شود.
چند تست مهم از سوالات کاردکس آزمون اصلی آیین نامه
1- کدام تابلوی زیر به این معنی است که پیچ هایی در جلو وجود دارد؟
پاسخ: تابلوی سه
2- برای تغییر مسیر یا گردش به چپ اگر وسیله نقلیه ای فاقد چراغ راهنما باشد چه کاری باید انجام داد؟
1) باید دست چپ را به سمت بالا نگه داشت.
2) باید دست چپ را به صورت افقی نگه داشت.
3) باید دست راست را به صورت افقی نگه داشت.
4) باید دست چپ را به سمت پایین نگه داشت.
پاسخ: گزینه دو
3- مهمترین مزیت ترمز ضد قفل چیست؟
1) حفظ هدایت پذیری خودرو و جلوگیری از لغزش
2) افزایش قدرت و سرعت خودرو
3) کاهش مصرف سوخت
4) استهلاک کمتر تایرها
پاسخ: گزینه یک
4- حرکت با دنده خلاص در سرپایینی چه خطراتی را در پی خواهد داشت؟
1) موجب سرعت گرفتن خودرو شده و دنده سخت جا می رود.
2) ترمز گرفتن و هدایت خودرو دشوار می شود.
3) سیستم کلاچ آسیب می بیند.
4) موارد 1 و 2
پاسخ: گزینه چهار
5- علائم آگاه سازی برای سبقت در هنگام شب چیست؟
1) استفاده از بوق بلند بطور متناوب
2) فقط تبدیل و تعویض نور چراغ بالا و پایین
3) استفاده از بوق کوتاه
4) تبدیل و تعویض نور چراغ بالا و پایین به همراه چراغ راهنما
پاسخ: گزینه چهار
سوالات آیین نامه 1402 , سوالات آیین نامه 1402 با جواب , نمونه سوالات آیین نامه 1402